Van harte gaat het niet altijd zo’n tochtje op de fiets. Het
waait (te) hard, een bui regen dreigt of te weinig tijd. Toch stap ik dan
zonder al te veel weerstand op de pedalen. Hou het dan wel bij een vaste route,
met heen wind tegen en terug de wind in de rug. Doe het makkelijk en zonder
nadenken, omdat beweging goed is voor mijn rug.
Met vandaag prachtig voorjaarsweer is er geen enkele reden voor
gebaande paden. En zo trap ik richting westen, langs het Van Starkenborghkanaal
over de Paddepoelsterweg. Daar aan eind buigt de weg naar rechts, dat heb ik nog
niet eerder gezien. Precies op 8.12 km. van huis begint het Reitdiepgebied, waar het
rechte asfalt verandert in een mooie kronkelroute met leuk bochtwerk. Met een
koerssnelheid van plm. 26 km. word ik regelmatig voorbij gereden. Mooi weer betekent veel
wielrenners op de weg, en vandaag doen ze dat veelal met het gezicht plat op
het stuur. Strakke blik recht vooruit. Voor zweet en prestatie. Ik trap stevig
door en kijk vooral om me heen.
Op 10.1 km. sta ik op de brug over het Reitdiep bij Wierumerschouw.
Aan de kade ernaast ligt een boot afgemeerd, de man van de boot kijkt op en
groet. Ik weet niet of ik mij moet schamen. Zo’n mooi streekje als Wierum en
dito brug op steenworp afstand van huis, en ik heb er nog nooit van
gehoord. Vlakbij is nog zoveel te ontdekken. Vriendelijk groet ik de man terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten