Rondje racefiets: Verre velden en een e-bike

Met een hoog zomerse temperatuur heb ik toch zin op de pedalen te stappen. De stad uit gefietst zie ik bij Kardinge dat veel mensen daar anders over denken. Op het strand, in het gras, in het water. Verkoeling zoeken. Ik voel zweet dat door (de vrij lage) snelheid afkoelt. Een warm lijf en toch fris.

Tijdens sporten hoorde ik regelmatig een stemmetje dat diep weggestopt toch hoorbaar was: 'Sneller, harder, je kan het.' Maar heb geleerd niet meer naar dat stemmetje te luisteren, wil het negeren. Harder en sneller, waarvoor eigenlijk? Bewegen en genieten is wat ik wil. Dat is genoeg.

Zo laat ik ook de e-bike in de verte voor wat het is. Normaal wilde ik dan nog wel eens aanzetten om in te halen. Maar vandaag is het uitzicht dat telt. Verre groene velden, en aan de horizon staat de Tasmantoren.