Opeens word ik ingehaald door een snelle fiets. Op de
Winsumerweg met Adorp als eerste richtpunt, weet ik wat me te doen staat. Een
racefiets reageert gevoelig op elke beweging, even naar links kijken wordt afgestraft
met een lichte zwenk in diezelfde richting. Ook weet ik dat fietsers vaak in
groepjes de weg opgaan. Stug vooruit kijken dus. En inderdaad, direct daarop
volgt nog een snelle fiets, en nog een, uiteindelijk zes in totaal. Allemaal een ander model, verschillende kleding. Eén is te herkennen als toerfietser van TC Het Trapstel, dat staat op zijn rug.
Op een afstandje volg ik: ze koersen met zo’n 30 km/uur. Ik twijfel om te vragen of ik mee mag. Maar ben blij dat ik het niet doe. Stel
je voor dat ze het een leuk idee vinden, zit ik er maar aan vast. Zie het
voor me: zij vertellen mooie fietsverhalen - de handen losjes in de zij de
knieën uit elkaar- zit ik met mijn gezicht plat op stuur omdat ik het met een koerssnelheid van 26 km/uur niet kan bijbenen. Ben er nog niet aan toe.
Wel trap ik stevig door. Een rustpauze krijg ik van een tractor
met een wagen hoog opgestapelde pakken hooi. Te breed om langs te glippen, hou
ik me in en blijf er achter. Met los hooi om de oren en de neus vol
dieseldamp toch een mooie fietstocht van 26 km: Adorp, Sauwerd, omkeren bij
Groot Wetsinge en terug naar huis.
Noot: Met de groeten aan de familie Wagenmakers die me de laatste
honderd meter spontaan aanmoedigt, aardige mensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten